Νέα

Εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 65/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Τρίπολης και η υπ’ αριθμ. 23/2020 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ψωφίδος που έκαναν δεκτές ανακοπές εντολέα μας κατά αντίστοιχων επιταγών προς εκτέλεση συνολικού ύψους 80.000 ευρώ κατ΄εφαρμογήν του άρθρου 925 ΚΠολΔ, λόγω έλλειψης συγκοινοποίησης των νομιμοποιητικών εγγράφων του ειδικού δικαιούχου της απαίτησης προκειμένου αυτός να αρχίσει την αναγκαστική εκτέλεση. Ειδικότερα, σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 925 ΚΠολΔ, ο καθολικός ή ειδικός διάδοχος του δικαιούχου δεν μπορεί να αρχίσει, ή να συνεχίσει, την αναγκαστική εκτέλεση πριν κοινοποιηθούν σε εκείνον κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση η επιταγή και τα έγγραφα που τον νομιμοποιούν. Η παράβαση των διατυπώσεων που ορίζονται στην ανωτέρω διάταξη για την έναρξη ή συνέχιση της αναγκαστικής εκτέλεσης επιφέρει ακυρότητα της εκτέλεσης, ανεξάρτητα από την συνδρομή του στοιχείου της βλάβης. Το δικαστήριο έκρινε ότι «Η καθ’ ης η ανακοπή - καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι, επιδιώκοντας την ικανοποίηση της απαίτησης που απέρρεε από την εν λόγω διαταγή πληρωμής, ξεκίνησε την εκτελεστική διαδικασία κοινοποιώντας στους ανακόπτοντες την από 8.11.2019 επιταγή προς εκτέλεση κάτωθι του αντιγράφου του πρώτου εκτελεστού απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής, συγκοινοποιώντας τους το από 14.4.2016 έγγραφο της «…..Α.Ε.». Πλην όμως, δοθέντος ότι η καθ’ ης η ανακοπή - καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι δεν αναφέρεται στον εκτελεστό τίτλο, ήτοι την ένδικη διαταγή πληρωμής, ως δικαιούχος της απαίτησης που απορρέει από την εν λόγω επιταγή, προκειμένου να αρχίσει την εκτελεστική διαδικασία, έπρεπε να αποδείξει την ενεργητική νομιμοποίησή της, συγκοινοποιώντας τα νομιμοποιητικά της έγγραφα, που να αποδεικνύουν αφενός μεν ότι η εκχωρήτρια της απαίτησης που απορρέει από το ένδικο αξιόγραφο «….Α.Ε.» κατέστη ειδική διάδοχος της υπέρ ης η ένδικη διαταγή πληρωμής «…Α.Ε» και ότι, συνεπώς, ήταν δικαιούχος της ενσαρκούμενης στον εκτελεστό τίτλο απαίτησης, αφετέρου δε, ότι η καθ’ ης η ανακοπή - καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι κατέστη εκδοχέας της απαίτησης αυτής λόγω εκχώρησής της από την εκχωρήτρια «….Α.Ε.». Περαιτέρω, δεν συγκοινοποιήθηκε στους ανακόπτοντες ούτε η σύμβαση εκχώρησης μεταξύ της «…..Α.Ε.» και της καθ’ ης η ανακοπή - καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι λαμβανομένου υπόψη ότι αυτή ισχυρίζεται ότι είναι εκδοχέας της απαίτησης που απορρέει από την εν λόγω επιταγή. Μόνη δε η από 14.4.2016 επιστολή της «…Α.Ε» που συγκοινοποιήθηκε στους ανακόπτοντες, ακόμη και αν επέχει θέση σύμβασης εκχώρησης, κατά τους ισχυρισμούς της καθ’ ης η ανακοπή - καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι, δεν αποδεικνύει ότι η εκχωρήτρια είχε καταστεί με κάποιον τρόπο δικαιούχος της εκχωρηθείσας απαίτησης, έτσι ώστε να συνάγεται ότι η επισπεύδουσα την αναγκαστική εκτέλεση - καθ’ ης η ανακοπή- καθ’ ης οι πρόσθετοι λόγοι νομιμοποιείται να αρχίσει νέα εκτελεστική διαδικασία ως εκδοχέας - δικαιούχος της απαίτησης.».

Mε την υπ΄αριθμ. 1052/2021 απόφαση του Εφετείου Αθηνών έγινε δεκτός ισχυρισμός εντολέα μας για ελευθέρωσή του από την εγγυητική του ευθύνη για την καταβολή οφειλής ύψους άνω των 120.000 ευρώ δυνάμει του άρθρου 862 ΑΚ, επειδή η ενάγουσα από αμέλειά της αδράνησε να επιδιώξει την είσπραξη της επίδικης απαίτησης κατά της πρωτοφειλέτιδος εταιρείας με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον δυνατή η ικανοποίησή αυτής από την περιουσία της τελευταίας, λόγω της επελθούσας οικονομικής της αδυναμίας, η οποία οδήγησε στη λύση της. Ειδικότερα, το δικαστήριο έκρινε ότι η ενάγουσα θα μπορούσε να έχει εγκαίρως επιδιώξει την είσπραξη των απαιτήσεών της και να μην στραφεί κατά του εγγυητή καθώς αποδείχθηκε, ως αναφέρεται στην δικαστική απόφαση, «ότι η ικανοποίηση της ένδικης απαίτησης σε βάρος της πρωτοφειλέτιδος ήταν αρχικώς δυνατή δεδομένου ότι κατά τον χρόνο που έγιναν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά τα ένδικα μισθώματα, η τελευταία διέθετε ικανή προς τούτο περιουσία. Ειδικότερα διέθετε μεταξύ άλλων κινητά πράγματα (γραφεία, ντουλάπια, καναπέδες, καρέκλες, βιβλιοθήκες, τραπεζάκια, συσκευές τηλεφώνου, οικιακά είδη, οικιακές συσκευές, συσκευές τηλεφώνου, πληκτρολόγια, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οθόνες Η/Υ, ηχεία Η/Υ, εκτυπωτές, φωτοτυπικά μηχανήματα, μηχανήματα επεξεργασίας ξύλου, εργαλειοθήκες, εργαλεία μηχανουργείου και βαφείου, ημιτελή σκάφη, μηχανές σκαφών, ταχύπλοο σκάφος κλπ) {…} Στην συνέχεια αποδείχθηκε ότι η πρωτοφειλέτιδα μισθώτρια εταιρεία περιήλθε σε οικονομική αδυναμία και κατέστη αναξιόχρεη, γεγονός που οδήγησε στην λύση αυτής, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να απωλέσει το δικαίωμα να ικανοποιήσει την ένδικη απαίτησή της κατ΄αυτής. Τα ανωτέρω συνεπάγονται ελευθέρωση του εκκαλούντος εγγυητή από την εγγυητική του ευθύνη». Το δικαστήριο οδηγήθηκε στην ως άνω κρίση λαμβάνοντας υπόψη ότι «η ενάγουσα αν και μπορούσε, συνεκτιμώντας και την προηγούμενη συμπεριφορά της πρωτοφειλέτιδας μισθώτριας, να προβλέψει την επερχόμενη οικονομική της αδυναμία, από αμέλεια παρέλειψε να απαιτήσει την άμεση είσπραξη των οφειλόμενων μισθωμάτων, επιπλέον δε, όπως προεκτέθηκε, εν αγνοία του εκκαλούντος εγγυητή, παρέτεινε την προθεσμία εξόφλησης των τριών πρώτων οφειλόμενων μισθωμάτων, με αποτέλεσμα η οφειλή να αυξηθεί στο ανωτέρω ποσό» ενώ επίσης «όταν τελικώς απέκτησε εκτελεστό τίτλο {…} παρέλειψε να προβεί σε άμεση αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας της πρωτοφειλέτιδος για την ικανοποίηση της ένδικης απαίτησης».

Με την από 16.02.2021 προσωρινή διαταγή το Μονομελές Πρωτοδικείο Καβάλας διέταξε την απομάκρυνση της μητέρας από την οικογενειακή κατοικία δυνάμει του άρθρου 735 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, καθότι πιθανολογήθηκε σφόδρα η από μέρους της άσκηση βίας σε βάρος των ανήλικων τέκνων της. Για τον σχηματισμό της κρίσης του το Δικαστήριο έλαβε υπόψη μεταξύ άλλων αποδεικτικών μέσων και κτηθείσα ηχογράφηση βίαιης λεκτικής συμπεριφοράς της μητέρας προς τα τέκνα, δεχόμενο ότι η προσκόμισή της στην δίκη επιβάλλεται από λόγους που αφορούν στην προστασία του συμφέροντός τους. De facto άσκηση της επιμέλειας  από τον αιτούντα πατέρα. 

Δημοσιεύτηκε η υπ' αριθμ. 14246/2020 απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών περί ακύρωσης διαταγής πληρωμής, λόγω έλλειψης έγγραφης απόδειξης, καθώς τα προσκομιζόμενα από την καθ’ ης –για την απόδειξη της απαίτησης- αποσπάσματα εκ των μηχανογραφικά τηρουμένων εμπορικών της βιβλίων δεν έφεραν την απαιτούμενη βεβαίωση περί της γνησιότητας τους. Όπως παρατήρησε και το δικαστήριο:  "...μολονότι επί της φωτοτυπίας υφίσταται βεβαίωση προερχόμενη από την πληρεξούσια δικηγόρο της καθ’ ης ότι η φωτοτυπία είναι ακριβής, ωστόσο, δεν υπάρχει και δεν αποτυπώθηκε στη φωτοτυπία της εκτύπωσης, στην τελευταία σελίδα της, βεβαίωση των υπαλλήλων της τράπεζας που έκαναν την εκτύπωση για τη γνησιότητα της εκτύπωσης.... Επομένως αφού το προρρηθέν επικυρωμένο αντίγραφο των αποσπασμάτων των ως άνω λογαριασμών δεν φέρει τα απαιτούμενα στοιχεία, προκειμένου να έχει αποδεικτική δύναμη που προβλέπεται από τη δικονομική συμφωνία των μερών περί αναγωγής των αποσπασμάτων από τα εμπορικά βιβλάι της τράπεζας σε έγγραφο απόδειξης της απαίτησης της έναντι του οφειλέτη, δεν συνιστά έγγραφο που να πληροί την απαίτηση των διατάξεων των άρθρων 444 παρ. 1 και 448 παρα.1  ΚΠολΔ και 448 παρ. 1 ΚΠολΔ και να δύναται να στηρίξει κατά νόμο την έκδοση διαταγής πληρωμής κατά του οφειλέτη δανείου και ως εκ τούτου, η απαίτηση της καθ’ ης που πηγάζει από την ένδικη σύμβαση δανείου δεν αποδεικνύεται από δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα με εκ του νόμου ή εκ της σύμβασης αποδεικτική δύναμη…».

Δημοσιεύτηκαν οι υπ' αριθμ. 555 και 554/2020 αποφάσεις Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών περί ακύρωσης διαταγών πληρωμής συνολικού φερόμενου ύψους 1.600.000 ευρώ λόγω έλλειψης έγγραφης απόδειξης. Όπως παρατήρησε και το δικαστήριο:  "...τα έγγραφα τα οποία επισύναψε η καθ` ης στην αίτησή της και προσκόμισε στη Δικαστή που εξέδωσε την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής δε συνιστούν αποσπάσματα από τα εμπορικά της βιβλία, στα οποία να εμφαίνεται όλη η κίνηση των λογαριασμών που τηρήθηκαν στο πλαίσιο της επίδικης σύμβασης, αλλά συνιστούν αντίγραφα μηνιαίων κινήσεων του τηρούμενου λογαριασμού, τα οποία αποστέλλονταν στην οφειλέτρια Τράπεζα προς ενημέρωσή της. Tα εν λόγω όμως έγγραφα, δεν αποτελούσαν ιδιωτικά έγγραφα, πρόσφορα να αποδείξουν την απαίτηση της καθ’ ης η ανακοπή, σύμφωνα με τον προαναφερόμενο όρο 8.3 της δανειακής σύμβασης, καθώς δεν έφεραν τα στοιχεία του αποσπάσματος από τα ηλεκτρονικά τηρούμενα βιβλία της, υπογεγραμμένα από υπάλληλο, δικηγόρο ή άλλο νομίμως εξουσιοδοτημένο πρόσωπο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ως άνω συμβατικό όρο, με τον οποίο δεν προσδίδεται αντίστοιχη πλήρης αποδεικτική δύναμη και στα μηνιαία αντίγραφα των λογαριασμών, τα οποία δε φέρουν τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά".