Νέα

Με την υπ’ αριθ. 1747/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε επί αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων περί επιβολής συντηρητικής κατάσχεσης εκ μέρους εντολέως μας, κρίθηκε, ότι η μερική εξόφληση της συνολικής οφειλής ετερόρρυθμης εταιρίας με καταβολή χρηματικών ποσών από τραπεζικό λογαριασμό του ετερορρύθμου εταίρου αυτής θεμελιώνει ευθύνη αυτού για την συνολική οφειλή της εταιρίας. Τούτο, δε, παρά την καταρχήν έλλειψη ευθύνης του ετερορρύθμου εταίρου για οφειλές της εταιρίας κατά το άρθρο 279 ν. 4072/2012. Πιο συγκεκριμένα, η ανωτέρω απόφαση έκρινε, ότι ο τραπεζικός λογαριασμός του ετερορρύθμου εταίρου χρησιμοποιούταν για την είσπραξη των εσόδων της εταιρίας, με σκοπό την αδυναμία κατάσχεσης αυτών εκ μέρους των εταιρικών δανειστών λόγω της ιδιότητας του δικαιούχου του λογαριασμού ως ετερορρύθμου εταίρου. Ωστόσο, με δεδομένο, α) ότι η εν λόγω πρακτική είχε ως αποτέλεσμα την ζημία των εταιρικών δανειστών (μεταξύ των οποίων και του εντολέως μας), και β) ότι η χρήση του τραπεζικού λογαριασμού γινόταν εν γνώσει του δικαιούχου αυτού ετερορρύθμου εταίρου προς εξόφληση των εταιρικών χρεών, έκρινε το Δικαστήριο, ότι η εν λόγω συνδρομή του ετερορρύθμου εταίρου συνιστά συμπεριφορά αντίθετη στα χρηστά ήθη, η οποία θεμελιώνει ευθύνη αυτού προς αποζημίωση των εταιρικών δανειστών κατά το άρθρο 919 ΑΚ.   

Με την υπ’ αριθ. 1201/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών απορρίφθηκε αίτηση διόρθωσης απόφασης περί κήρυξης πτώχευσης ως προς το κομβικό ζήτημα του χρόνου παύσης πληρωμών. Η αίτηση διόρθωσης υπεβλήθη από τρίτο, ο οποίος είχε αγοράσει ακίνητο από τον πτωχεύσαντα εντός της ύποπτης περιόδου, και επεδίωκε με την αίτηση αυτή την μετάθεση του χρόνου παύσης πληρωμών, προκειμένου, να μην ανακληθεί από το πτωχευτικό δικαστήριο η μεταβίβαση του εν λόγω ακινήτου. Κατά την προφορική διαδικασία, παρέστη η εντολέας μας, πτωχευτική πιστώτρια, η οποία έχει ασκήσει την αγωγή ανάκλησης, και άσκησε κύρια παρέμβαση ζητώντας να απορριφθεί η αίτηση διόρθωσης. Το δικαστήριο έκρινε, ότι το ζήτημα του χρόνου παύσης πληρωμών αφορά την ουσία της υπόθεσης και δεν μπορεί να μεταβληθεί με την διαδικασία της διόρθωσης.

Με την έγκριση της συνεισφοράς του Δημοσίου σε ποσοστό 50% επί του οφειλόμενου ποσού, ολοκληρώθηκε η διαδικασία υπαγωγής εντολέα μας στις διατάξεις του ν. 4605/2019 περί προστασίας κύριας κατοικίας. Κατόπιν αυτού, έχοντας ρυθμίσει την οφειλή του προς την μοναδική εμπραγμάτως εξασφαλισμένη τράπεζα, προστατεύεται έναντι τρίτων πιστωτών από καταδιωκτικά μέτρα. 

Εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 36/2020 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ρόδου περί αναστολής εκτελεστότητας διαταγής πληρωμής, ύψους 17.347,79 ευρώ, που εκδόθηκε κατόπιν αίτησης Πιστωτικού Ιδρύματος. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο πείσθηκε για το παράνομο των χρεώσεων στις οποίες προέβη η τράπεζα σε βάρος του εντολέα μας και έκανε δεκτό τον προβαλλόμενο από εμάς ισχυρισμό περί παράνομης τοκοποίησης της εισφοράς του ν. 128/1975 που είχε ως αποτέλεσμα την ενσωμάτωση των εν λόγω παράνομων χρεώσεων στα σχετικά ποσά του λογαριασμού που με την σειρά του είχε ως αποτέλεσμα την δυσμενή (παράνομη) διαμόρφωση του συνολικά οφειλόμενου ποσού κεφαλαίου. Έτσι, κατέληξε στην κρίση ότι η απαίτηση του Πιστωτικού Ιδρύματος δεν είναι εκκαθαρισμένη και κατά τούτο πιθανολόγησε την ακύρωση της ένδικης διαταγής πληρωμής.

Εκδόθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών προσωρινή διαταγή περί αναστολής εκτελεστότητας δύο διαταγών πληρωμής ύψους περίπου 3 εκατομμυρίων ευρώ εκδοθεισών κατόπιν αίτησης Πιστωτικού Ιδρύματος υπό Ειδική Εκκαθάριση. Το τελευταίο προχώρησε σε επιταγή προς εκτέλεση που επιδόθηκε το πρώτον μετά την συζήτηση αίτησης αναστολής εκτελεστότητας και πριν την έκδοση απόφασης. Το δικαστήριο πείσθηκε για την καταχρηστικότητα της συμπεριφοράς του πιστωτικού ιδρύματος και παρείχε προστασία στην δανειολήπτρια επιχείρηση χορηγώντας προσωρινή διαταγή μετά την συζήτηση της αίτησης αναστολής αλλά πριν την έκδοση απόφασης επί αυτής.