Νέα

Με την από 13.07.2022 προσωρινή διαταγή του Πρωτοδικείου Αθηνών ορίστηκε δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος πατέρα με την 7 ετών, γεννημένη εκτός γάμου, κόρη του για το διάστημα των θερινών διακοπών, με απειλή χρηματικής ποινής 200 ευρώ και προσωπικής κράτησης 2 ημερών σε βάρος της μητέρας για κάθε παραβίαση. Με την διαταγή αυτή ρυθμίστηκε για πρώτη φορά η επικοινωνία του πατέρα με την ανήλικη κόρη του, που από την γέννησή της διαμένει με την μητέρα της στην Γερμανία, και η οποία παρεμπόδιζε την επικοινωνία της κόρης της με τον πατέρα, κάτοικο Ελλάδας. Με την ευκαιρία επίσκεψης της μητέρας με το παιδί στην Ελλάδα για τις θερινές διακοπές, ο πατέρας αξίωσε την επικοινωνία με την κόρη του με διανυκτέρευση στην οικία του και για διάστημα που του επιτρέπει να πραγματοποιήσει για πρώτη φορά διακοπές μαζί της και το πέτυχε με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παρότι το παιδί έχει συνήθη διαμονή στην Γερμανία και κατά τόπον αρμόδια είναι καταρχήν τα Γερμανικά Δικαστήρια. 

Εκδόθηκε η από 12.07.2022 Προσωρινή Διαταγή του Πρωτοδικείου Τριπόλεως, επί διαφοράς εργατικής, στο πλαίσιο δίκης ασφαλιστικών μέτρων με κύριο αίτημα την προσωρινή επιδίκαση μέρους απαιτήσεων εργαζομένης από (i) καθυστερούμενους μισθούς, (ii) μισθούς υπερημερίας και (iii) λοιπά κονδύλια από υπερεργασία, υπερωρίες και πρόσθετες εργασίες. Ιδιαιτερότητα της εν λόγω υπόθεσης αποτέλεσε η αδιαμφισβήτητη αφερεγγυότητα της Εργοδότριας Επιχείρησης και των φανερών πραγματικών ιδιοκτητών της με άμεση συνέπεια την πλήρη αδυναμία ικανοποιήσεως οιουδήποτε ποσού απαίτησης της εργαζομένης.

Ωστόσο, προβλήθηκαν και αποδείχθηκαν, κατά τη συζήτηση οι στενότατοι διοικητικοί, οικονομικοί και εν γένει επιχειρηματικοί δεσμοί της Εργοδότριας Επιχείρησης με την κύρια Προμηθεύτριά της, της οποίας η Εργοδότρια Επιχείρηση αποτελεί επί της ουσίας υποφαινόμενο όχημα επιχειρηματικής δραστηριοποίησης, με σκοπό η Προμηθεύτρια Εταιρεία να καταστήσει την ικανοποίηση των κάθε είδους σε βάρος της απαιτήσεων, αδύνατη. Έτσι, το Δικαστήριο, κατόπιν προφορικού αιτήματος που υποβλήθηκε κατά τη συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων περί άμεσης χορήγησης προσωρινής διαταγής, ήρε την αυτοτέλειά τους δεχόμενο ότι η Προμηθεύτρια Εταιρεία ενέχεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Εργοδότρια, την υποχρέωσε, δε, σε περιοδικές καταβολές ποσών απαραίτητων για την διαβίωση της αιτούσας, μέχρι την έκδοση απόφασης επί της αίτησης ασφαλιστικών και εν αναμονή της εκδίκασης της αγωγής της εργαζομένης.

Εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 78/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου, με την οποία ακυρώθηκαν αφενός η ένδικη επιταγή προς πληρωμή, αφετέρου η ένδικη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, οι πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης δηλαδή επί τη βάσει των οποίων επισπευδόταν αναγκαστικός πλειστηριασμός ακινήτου εις βάρος εντολέων μας. Η ως άνω απόφαση, δέχθηκε ότι η επισπεύδουσα την εκτέλεση εταιρία ουδέποτε κοινοποίησε στους οφειλέτες και εντολείς μας, ολόκληρη τη σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων, αλλά μόνο την περίληψη αυτής, όπως δημοσιεύθηκε στο ειδικά τηρούμενο προς τούτο δημόσιο βιβλίο, κρίνοντας παράλληλα ότι  ούτε η συγκοινοποίηση του αποσπάσματος από το παράρτημα που έχει επισυναφθεί στην περίληψη της σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων, αρκεί, δεδομένου του ότι από τα στοιχεία του αποσπάσματος αυτού του παραρτήματος εξακολουθεί να μην θεραπεύεται η έλλειψη γνωστοποίησης στους εντολείς των όρων της σύμβασης μεταβίβασης.

Ειδικότερα, έκρινε τα κάτωθι: «Προκύπτει ωστόσο ότι η επισπεύδουσα την εκτέλεση εταιρία ουδέποτε κοινοποίησε στους ανακόπτοντες ολόκληρη τη σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων, από την τρίτη των καθ’ ών η ανακοπή και οι πρόσθετοι λόγοι δανείστρια ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, στη δεύτερη των καθ’ ων η ανακοπή και πρόσθετοι λόγοι,  αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού, την οποία επικαλείται στην ένδικη επιταγή προς εκτέλεση, στο πρωτότυπο ή σε επίσημο αντίγραφο αυτής, αλλά μόνο την περίληψη αυτής, όπως δημοσιεύθηκε στο ειδικά τηρούμενο προς τούτο δημόσιο βιβλίο. Ούτε άλλωστε αρκεί η συγκοινοποίηση του αποσπάσματος από το παράρτημα που έχει επισυναφθεί στην περίληψη της σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων, από το οποίο προκύπτει ότι μεταξύ άλλων, μεταβιβάστηκε και η ένδικη απαίτηση της τρίτης των καθ’ ών η ανακοπή και οι πρόσθετοι λόγοι, δανείστριας ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας, στην δεύτερη των καθ’ ών η ανακοπή και οι πρόσθετοι λόγοι, αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού, δεδομένου του ότι από τα στοιχεία του αποσπάσματος αυτού του παραρτήματος εξακολουθεί να μην θεραπεύεται η έλλειψη γνωστοποίησης στους ανακόπτοντες των όρων της σύμβασης μεταβίβασης. Η παράλειψη αυτή έχει ως συνέπεια σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 925 ΚΠολΔ, να μην μπορεί ο ειδικός διάδοχος του δικαιούχου να αρχίσει ή να συνεχίσει την αναγκαστική εκτέλεση πριν κοινοποιηθούν σε εκείνον, κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση, η επιταγή και τα έγγραφα που τον νομιμοποιούν και μάλιστα δίχως την απαίτηση δικονομικής βλάβης του καθ’ ού η κατάσχεση, η οποία ωστόσο είναι προφανής στην προκείμενη περίπτωση, καθώς οι ανακόπτοντες αδυνατούν να ελέγξουν την ύπαρξη όρων, που ενδεχομένως περιέχουν ποσοτικούς ή χρονικούς περιορισμούς αναφορικά με την μεταβίβαση ή την δικαστική επιδίωξη της απαίτησης, αιρέσεις σχετικά με αυτή, ακόμα και να ελέγξουν τα εξωτερικά στοιχεία νομιμότητας της σύμβασης μεταβίβασης. Ας σημειωθεί ότι η απαίτηση κοινοποίησης των νομιμοποιητικών εγγράφων του επισπεύδοντος, στον καθ’ ού η εκτέλεση αναφέρεται σε ολόκληρο το κείμενο της σύμβασης μεταβίβασης και στην σελίδα του παραρτήματος, που αφορά στην εκάστοτε επισπευδόμενη απαίτηση και όχι σε ολόκληρο το παράρτημα της σύμβασης, στο οποίο αναφέρονται ατομικά στοιχεία όλων των απαιτήσεων , που μεταβιβάζονται, των ασφαλειών αυτών κ. α (…).  Σε κάθε περίπτωση δε ακόμα και αν ήθελε εκτιμηθεί ότι σκοπός του νομοθέτη ήταν το περιεχόμενο του εντύπου δημοσίευσης της σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων να αποτελεί ταυτόχρονα και το ελάχιστο αναγκαίο υλικό που συγκοινοποιείται στον καθ’ ού η εκτέλεση προς ενημέρωσή του, για την επιγενόμενη ειδική διαδοχή, τότε το περιεχόμενο του εντύπου θα πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, που αναφέρονται στις διατάξεις του ν. 2844/2000 και στην ισχύουσα, ανάλογα με τον χρόνο δημοσίευσης της σύμβασης, υπουργική απόφαση»

Εκδόθηκαν οι υπ’ αριθμ. 395/2022 και 396/2022 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών δυνάμει των οποίων διατάσσεται η ακύρωση δύο επιταγών προς πληρωμή και των σκοπούμενων βάσει αυτών πλειστηριασμών δύο αντίστοιχων (έκαστου πλειστηριασμού) ακινήτων. Δικαιολογητική βάση της ακύρωσης ήταν η πλημμελής διενέργεια της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης από μεριάς του ειδικού διαδόχου του δανειστή (Εταιρεία Απόκτησης Απαιτήσεων - fund) και ιδίως του εκπροσώπου του (Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων), και συγκεκριμένα, η μη εκ μέρους τους απόδειξη κατά τις ειδικές επιταγές που θέτει ο νόμος με το άρθρο 925ΚΠολΔ της νομιμοποίησής τους, ήτοι της υπεισέλευσής της Εταιρείας Απόκτησης στη θέση του αρχικού δανειστή (Τράπεζα). Ειδικότερα, η Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων παρέλειψε να κοινοποιήσει στους οφειλέτες τα πλήρη κείμενα των συμβάσεων μεταβίβασης των υπό κρίση απαιτήσεων από τον αρχικό δανειστή στην Εταιρεία Απόκτησης Απαιτήσεων. Έτσι, όμως, δεν προκύπτει κατά τις ειδικές επιταγές του άρθρου 925ΚΠολΔ η νομιμοποίησή της, αφού δεν αποδεικνύεται η ίδια η μεταβίβαση της απαίτησης. Συνεπώς, οι τελεσθείσες πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης και όσες εξαρτώνται από αυτές είναι άκυρες. 

Ο εντολέας μας άσκησε έγκληση στην πρώην σύζυγό του, αμέσως μόλις ενημερώθηκε έπειτα από λήψη σχετικής εισαγγελικής παραγγελίας για την εισαγωγή του παιδιού τους στο νοσοκομείο για δηλητηρίαση από κατάποση τσιγάρων. Το γεγονός αυτό δολίως είχε αποκρυφθεί από την κατηγορούμενη, παρά το γεγονός ότι η καθημερινή υποχρέωση ενημέρωσης για την γενική κατάσταση υγείας του τέκνου τους, μέσω μηνυμάτων ή τηλεφωνικώς ήταν υποχρεωτική βάσει της ισχύουσας απόφασης σχετικά με τη ρύθμιση της επικοινωνίας και της γονικής μέριμνας. Από τα μεταξύ τους μηνύματα προέκυπτε η μη ενημέρωση του εντολέα μας, καθώς του ανέφερε ότι το παιδί παίζει, τρώει και κάνει τα πρώτα βήματα. Από το περιεχόμενό τους όμως μπορούσαν να τεθούν και αρκετές αμφιβολίες, ζητήματα τα οποία έθεσε η κατηγορούμενη, πλην όμως αντικρούσθηκαν. Από την άλλη, ο πολιτικώς ενάγων και η αυτόπτης μάρτυρας κατηγορίας ανέφεραν με σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά χωρίς να πέσουν σε αντιφάσεις. Από την πλευρά της κατηγορούμενης ετέθη ο ισχυρισμός ότι πέραν από τα μηνύματα αυτά, στα οποία δεν αναγραφόταν που βρισκόταν το παιδί, ενημέρωσε τον πολιτικώς ενάγοντα και τηλεφωνικά.

Τελώντας εν γνώσει του ισχυρισμού αυτού και με δεδομένο ότι προηγούμενη αίτησή μας για λήψη εισαγγελικής παραγγελίας σχετικά με την αναλυτική κίνηση λογαριασμού του εντολέα μας για τις ημέρες αυτές είχε απορριφθεί, αιτηθήκαμε γραπτώς την αναβολή της διαδικασίας προκειμένου επιμέλεια της κατηγορούμενης ή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Γιαννιτσών.. Κατά τις αγορεύσεις, από την πλευρά μας επισημάνθηκε ότι η κατηγορούμενη είχε τη δυνατότητα και κατά την προκαταρκτική εξέταση και κατά τις συμπληρωματικές εξηγήσεις της αλλά και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης να προσκομίσει τις κλήσεις αυτές. Αντιθέτως, όχι μόνο δεν το έπραξε αλλά σιώπησε επί του ζητήματος αυτού. Σε αντίθετη με την κατηγορούμενη όμως καταδείχθηκε ότι ο παριστάμενος προς υποστήριξη της κατηγορίας, όντας βέβαιος για τη μη ύπαρξη τέτοιων κλήσεων προσπάθησε με κάθε νόμιμο τρόπο να λάβει αντίγραφο των κλήσεών του. Αφού λοιπόν καταδείχθηκε από την πλευρά μας  η στάση της κατηγορούμενης, η οποία δε συνάδει με την δικαστηριακή πρακτική κατά την οποία ε΄΄είναι αδιανόητο ο κατηγορούμενος να μπορεί να αποδείξει περίτρανα την αθωότητά του και να μην το πράττει, αλλά αντιθέτως να σιωπά, εν συνεχεία συνδυαστικά με τα υπόλοιπα στοιχεία της δικογραφίας που καταδεικνύουν την  ενοχή της κατηγορουμένης, τέθηκε ο ισχυρισμός ότι το δικαστήριο απορρίπτοντας σιωπηρά την αίτηση αναβολής έχει αποκτήσει δικανική πεποίθηση, η οποία επουδενί μπορεί να καταλήγει σε αθώωση. Ειδικότερα, τέθηκε ότι το δικαστήριο  κατά την ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων υποχρεούται να λάβει υπόψη τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, από τα οποία προέκυπτε η ενοχή της, αλλά και καταδείχθηκε ότι η αθωότητα της κατηγορούμενης σε συνδυασμό με την απόρριψη του αιτήματος αναβολής για κρείσσονες πλήττει ουσιαστικά τα δικαιώματα υπεράσπισης του παριστάμενου προς υποστήριξη κατηγορίας. Από την άλλη, η υπεράσπιση ουδεμία αναφορά έκανε στην δυνατότητα ης κατηγορούμενης να προσκομίσει τις κλήσεις αυτές, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει και εμμένοντας σε περιστατικά τα οποία και αληθώς υποτιθέμενα ουδεμία σχέση είχαν με την παρούσα υπόθεση, αναφέροντας όλως αορίστως ότι είχε υπάρξει ενημέρωση.

Βάσει των ανωτέρω, αποδείχθηκε η πλήρωση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης της κατηγορούμενης, η οποία δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της απορρέουσες από απόφαση, παραπλάνησε τον παριστάμενο προς υποστήριξη κατηγορίας και πρόβαλλε αναληθείς ισχυρισμούς, προσβάλλοντας πρωτίστως την πολιτειακή εξουσία και δευτερευόντως τα δικαιώματα του παριστάμενου προς υποστήριξη κατηγορίας που προστατεύονται βάσει αυτής. Κατ’ επέκταση, η κατηγορούμενη, με ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ Εισαγγελική Πρόταση κηρύχθηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο αυθημερόν και σε δημόσια συνεδρίαση ΕΝΟΧΗ για το αδίκημα του αρ. 169 Α ΠΚ.