Ιούλιος 2025 – Πρωτοδικείο Αθηνών: Μεταβολή Συνθηκών Οδηγεί σε Συνεπιμέλεια

Μεταρρύθμιση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης λόγω μεταβολής των συνθηκών κατ’ άρθρον 1536 ΑΚ – Συνεπιμέλεια τέκνων με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον τους

Με την υπ’ αριθμ. 1317/2025 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ειδική Διαδικασία Οικογενειακών Διαφορών), έγινε δεκτή η αγωγή του εντολέα μας – πατέρα δύο αγοριών ηλικίας 12 και 10 ετών, και μεταρρυθμίστηκε η τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, εκδοθείσα το έτος 2020, δια της οποίας είχε ανατεθεί η άσκηση της αποκλειστικής επιμέλειας των τέκνων στην μητέρα τους, και ανατέθηκε η επιμέλειά τους σε αμφότερους τους γονείς.

Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι έχουν μεταβληθεί ουσιωδώς οι συνθήκες επί των οποίων εδράσθηκε η τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, δια της οποίας ανατέθηκε η άσκηση της επιμέλειας των τέκνων αποκλειστικά στην μητέρα, και ότι το βέλτιστο συμφέρον των ανήλικων τέκνων υπαγορεύει την ισότιμη συμβολή και την ουσιαστική συμμετοχή αμφότερων των γονέων τους στην ανατροφή και φροντίδα τους, έτσι ώστε να περιοριστούν οι δυσμενείς επιπτώσεις που προκάλεσε η διάσπαση της οικογενειακής συνοχής, να αποτραπεί η διάρρηξη των σχέσεών τους με τον ένα εκ των δύο γονέων και να διασφαλισθεί η παρουσία αμφότερων στη ζωή τους, που αναμένεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

Πιο συγκεκριμένα, έγιναν δεκτά τα εξής:

Μετά την έκδοση της ως άνω τελεσίδικης απόφασης, μεταβλήθηκε ο τόπος διαμονής των γονέων, καθώς πλέον αμφότεροι διαμένουν στην Αθήνα, ενώ κατά τον χρόνο συζήτησης και έκδοσης της ανωτέρω απόφασης του Πρωτοδικείου Πατρών, οι γονείς διέμεναν σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδος. Ειδικότερα, μετά την τη μετακόμιση της μητέρας και των παιδιών στην Αθήνα, ο πατέρας άρχισε να κάνει ενέργειες προκειμένου να μεταφέρει το βιοτικό του κέντρο επίσης στην Αθήνα. Επεδίωξε, λοιπόν, τη μεταφορά της επαγγελματικής του δραστηριότητας στην πόλη αυτή έτσι ώστε να μένει κοντά στα παιδιά του. Έτσι, κατάφερε να συνάψει συνεργασία για παροχή υπηρεσιών στην Αθήνα και να βρίσκεται στην πόλη αυτή τις μισές ημέρες της εβδομάδας, μισθώνοντας κατοικία σε απόσταση πέντε λεπτών από την κατοικία των παιδιών του.
Επιπλέον, έγινε δεκτό ότι τα τέκνα βρίσκονται πλέον σε μεγαλύτερη ηλικία (12 και 10 ετών), ενώ κατά τον χρόνο της έκδοσης της ως άνω απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πάτρας ήταν 7 και 5 ετών, και το συμφέρον τους επιτάσσει την ισότιμη συμμετοχή αμφότερων των γονέων τους στην ανατροφή τους.
Κρίθηκε ακόμη ότι τα ανήλικα τέκνα έχουν εξοικειωθεί με την συνοίκηση μαζί με τον πατέρα τους, καθώς η επικοινωνία τους λάμβανε χώρα αδιάλειπτα και ακώλυτα κατά το τελευταίο ενάμιση έτος προ της δημοσίευσης της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών, δυνάμει των εκδοθεισών προσωρινών διαταγών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δια των οποίων διευρύνθηκε η επικοινωνία του μαζί τους.
Επίσης, κρίθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα διατηρούν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τον πατέρα τους, που τρέφει αισθήματα αγάπης και αφοσίωσης προς το πρόσωπό τους και ανταποκρίνεται με επάρκεια και συνέπεια στις ανάγκες τους. Ακόμη, έγινε δεκτό ότι ο εντολέας μας έχει αποκτήσει πλέον ενεργό ρόλο στο βιορυθμό των γιών του, συμμετέχει ενεργά στην καθημερινότητα και την φροντίδα τους, τηρεί το σχολικό τους πρόγραμμα καθώς και το πρόγραμμα των εξωσχολικών τους δραστηριοτήτων τους και έχει ενταχθεί στην σχολική κοινότητα των γιών του.

Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι δεν συντρέχει λόγος που δικαιολογεί εξαίρεση από τον κανόνα της άσκησης της επιμέλειας των τέκνων από αμφότερους τους γονείς και ότι δεν αποδεικνύεται ότι εξακολουθούν να υφίστανται οι συνθήκες που υπαγορεύουν την άσκηση της επιμέλειας των τέκνων αποκλειστικά από τη μητέρα τους.

Περαιτέρω, οι ισχυρισμοί της μητέρας περί αδυναμίας συνεργασίας των γονέων για την άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους, κρίθηκαν ως ουσία αβάσιμοι.Και τούτο, διότι τα επικαλούμενα από την ίδια γεγονότα φέρεται να σημειώθηκαν σε παρελθόντα χρόνο (ήτοι πριν την έκδοση της ως άνω τελεσίδικης δικαστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πάτρας), ενώ από το προσκομισθέν αποδεικτικό υλικό προέκυψε ότι οι γονείς τείνουν να κατακτούν ελάχιστο επίπεδο συνεργασίας σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τα τέκνα.

Το Δικαστήριο, μάλιστα, έκρινε ότι: «[…] Με την από κοινού άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους, εκτιμάται ότι οι διάδικοι θα διευρύνουν το πεδίο συνεργασίας τους, θα παύσουν να αναλώνονται σε διαφωνίες και θα αχθούν σε σύμπραξη για τη λήψη υπεύθυνων και σταθερών αποφάσεων […]». Εκ παραλλήλου, σε σχέση με την ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του πατέρα, το Δικαστήριο έκρινε ότι το συμφέρον των ανήλικων τέκνων επιβάλλει τη διευρυμένη επικοινωνία τους με τον πατέρα τους, προκειμένου να μην αποξενωθούν ψυχικά και να ενισχυθούν οι υφιστάμενοι φυσικοί δεσμοί και τα αισθήματα αμοιβαίας αγάπης και στοργής. Ο τόπος παραλαβής και επιστροφής των παιδιών για την άσκηση της επικοινωνίας ορίστηκε το σχολείο τους κατ’ αποδοχή του αιτήματος του εντολέα μας, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο διασφάλισε την ενεργή συμμετοχή του στην καθημερινότητα και στη σχολική ζωή των τέκνων του. Τέλος, απειλήθηκε σε βάρος της μητέρας χρηματική ποινή, για την περίπτωση παρεμπόδισης του δικαιώματος επικοινωνίας του πατέρα με τα τέκνα του, κατ’ αποδοχήν του αιτήματός του.