Μάϊος 2023 – Έκδοση Προσωρινών Διαταγών του Πρωτοδικείου Αθηνών περί αναστολής εκτέλεσης επιταγών προς πληρωμή από εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων (Servicer), και ειδικότερα απαγόρευσης επιβολής αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων (τραπεζικού λογαριασμού εις χείρας της τράπεζας)

Μάϊος 2023 – Έκδοση Προσωρινών Διαταγών του Πρωτοδικείου Αθηνών περί αναστολής εκτέλεσης επιταγών προς πληρωμή από εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων (Servicer), και ειδικότερα απαγόρευσης επιβολής αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων (τραπεζικού λογαριασμού εις χείρας της τράπεζας)

Εξεδόθησαν Προσωρινές Διαταγές του κ. Δικαστού του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με τις οποίες ανεστάλη η διαδικασία εκτέλεσης που επισπευδόταν εις βάρος της πρωτοφειλέτριας εταιρείας – εντολέως μας επί τη βάσει των προσβαλλόμενων επιταγών προς εκτέλεση/πληρωμή, και πιο συγκεκριμένα απαγορεύτηκε η επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων, και δη τραπεζικού λογαριασμού της εντολέως μας εις χείρας της τράπεζας.

Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η καθ’ ης η εκτέλεση πρωτοφειλέτρια εταιρεία – εντολέας μας είναι άξια παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας (αναστολή της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης – απαγόρευση επιβολής αναγκαστικής κατάσχεσης τραπεζικού λογαριασμού), διότι πιθανολογήθηκε η βασιμότητα της ασκηθείσας, κατ’ άρθρο 933 του ΚΠολΔ, ανακοπής της κατά των προσβαλλόμενων επιταγών προς πληρωμή, στην σύνταξη και επίδοση των οποίων προέβη εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων για λογαριασμό εταιρείας απόκτησης απαιτήσεων (fund), φερόμενης ως ειδικής διαδόχου τραπεζικού ιδρύματος.

Λόγοι που προβλήθηκαν χάρις στους οποίους πιθανολογήθηκε η βασιμότητα της ανακοπής, ήταν:

α) αοριστία των προσβαλλόμενων επιταγών και έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης της επισπεύδουσας εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων για την διενέργεια πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος της εντολέως μας, λόγω του γεγονότος ότι δεν αποδεικνυόταν εγγράφως η ταυτότητα και το ακριβές ύψος των φερόμενων ως μεταβιβασθεισών απαιτήσεων, που φέρεται να διατηρούσε η τράπεζα εναντίον της εντολέως μας, στην εταιρεία απόκτησης απαιτήσεων,

β) η ύπαρξη (πολλαπλών) δικονομικών πλημμελειών στην διαδικασία επίσπευσης της αναγκαστικής εκτέλεσης [παραβίαση του ά. 925 του ΚΠολΔ ως προς την υποχρέωση συγκοινοποίησης των απαραίτητων νομιμοποιητικών εγγράφων (και μάλιστα στο πλήρες κείμενο αυτών) της εταιρείας απόκτησης απαιτήσεων ως ειδικής διαδόχου της τράπεζας και της επισπεύδουσας ως φερόμενης διαχειρίστριας των ένδικων απαιτήσεων, σε νομίμως επικυρωμένα αντίγραφα]

γ) ο καταχρηστικός τρόπος με τον οποίο η επισπεύδουσα επέλεξε να ασκήσει το, κατά τα άλλα, νόμιμο δικαίωμά της.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η καθ΄ης η εκτέλεση, είχε επανειλημμένα προσπαθήσει να έλθει σε έναν διακανονισμό των φερόμενων οφειλών της, αρχικά με το τραπεζικό ίδρυμα, και κατόπιν της φερόμενης μεταβίβασής τους σε εταιρεία απόκτησης απαιτήσεων, με την εταιρεία διαχείρισης των απαιτήσεων. Και ενώ είχε υπάρξει μια κατ’ αρχήν συμφωνία με την εταιρεία διαχείρισης σε μια πρόταση ρύθμισης των φερόμενων οφειλών, η οποία περιελάμβανε ακόμα και εκούσιο πλειστηριασμό ακινήτων ιδιοκτησίας της πρωτοφειλέτριας εταιρείας, πρόταση η οποία είχε διαμορφωθεί κατόπιν προτροπής της εταιρείας διαχείρισης και αποδοχής της από την πρωτοφειλέτρια εταιρεία, εκείνη, η επισπεύδουσα, επέλεξε όλως αιφνιδιαστικώς, λίγες ημέρες προ των εκλογών και σε περίοδο αναστολής της κανονικής λειτουργίας των δικαστηρίων, να επιδώσει τις ένδικες επιταγές προς πληρωμή, με προφανή σκοπό να προχωρήσει άμεσα σε επιβολή πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον της εντολέως μας και δη σε επιβολή κατάσχεσης στον κύριο τραπεζικό της λογαριασμό, η απρόσκοπτη λειτουργία του οποίου είναι κρίσιμη και απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης και την εξυπηρέτηση των καθημερινών της συναλλακτικών αναγκών (πώληση προϊόντων, πληρωμή μισθοδοσίας και φορολογικών-ασφαλιστικών υποχρεώσεων, κλπ.).

Παρά το εξαιρετικά περιορισμένο/ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο και την μη ομαλή λειτουργία των δικαστηρίων λόγων των εθνικών εκλογών, κατέστη δυνατό να στοιχειοθετηθεί ένα στοιβαρό πλαίσιο άμυνας, που σε πρώτο χρόνο απέτρεψε το απευκταίο, δηλαδή την επιβολή κατάσχεσης του κύριου τραπεζικού λογαριασμού που εξυπηρετεί τις καθημερινές ανάγκες της πρωτοφειλέτριας εταιρείας – εντολέως μας.

Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημανθούν και τα κάτωθι όλως εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία, τα οποία αφορούν κάθε αντίστοιχη υπόθεση: αφενός, απαραίτητο και προαπαιτούμενο στοιχείο της χορηγηθείσας τελικώς αναστολής της εκτέλεσης ήταν η έγκαιρη και τεκμηριωμένη, υπό εξαιρετικά δυσμενείς χρονικά συνθήκες (εν προκειμένω έτι περαιτέρω λόγω των εθνικών εκλογών), προσβολή με ανακοπή των ένδικων επιταγών προς εκτέλεση/πληρωμή, αφετέρου ότι η ως άνω αναστολή εκτέλεσης των ένδικων επιταγών προς πληρωμή επετεύχθη σε έγκαιρο χρόνο, ήτοι σε χρόνο προ της επιβολής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων. Το τελευταίο στοιχείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, τόσο στην περίπτωση νομικών προσώπων όσο και στην περίπτωση φυσικών προσώπων, καθότι άπαξ και επιβληθεί κατάσχεση τραπεζικού λογαριασμού στα χέρια της τράπεζας ως τρίτης, τυχόν δεσμευθέν με την κατάσχεση ποσό δεν αποδίδεται στον δικαιούχο, ακόμα και στην περίπτωση που τελικώς χορηγηθεί αναστολή της εκτέλεσης, με αποτέλεσμα ο δικαιούχος να στερείται πιθανά σημαντικού του περιουσιακού στοιχείου εωσότου να κριθεί η βασιμότητα της ανακοπής του, απόφαση επί της οποίας όμως θα εκδοθεί μετά την πάροδο εξαιρετικά μακρού χρόνου. Ως γίνεται αντιληπτό, ιδίως σε περίπτωση εμπορικών εταιρειών, ένα τέτοιο γεγονός μπορεί να αποβεί ως και μοιραίο για την επιβίωση της επιχείρησης.    Η παραπάνω χορηγηθείσα αναστολή επιβολής κατάσχεσης στον κύριο τραπεζικό λογαριασμό της πρωτοφειλέτριας εταιρείας – εντολέως μας, δίνει στην καθ’ ης η εκτέλεση τον αναγκαίο χώρο και χρόνο, προκειμένου να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την διαπραγματευτική διαδικασία για την επίτευξη ρύθμισης των φερόμενων οφειλών της προς την εταιρεία απόκτησης απαιτήσεων, χωρίς να βρίσκεται υπό την δαμόκλειο σπάθη της επιβολής κατάσχεσης στον κύριο τραπεζικό της λογαριασμό, γεγονός που θα σήμαινε ουσιαστικά και παύση της λειτουργίας της, με όλες τις επακόλουθες αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκαλούσε μια τέτοια εξέλιξη («λουκέτο» στην επιχείρηση, απώλεια θέσεων εργασίας, κλπ.), ενώ ταυτόχρονα αποτελεί κατ’ αποτέλεσμα έμπρακτη αποδοκιμασία των καταχρηστικών πρακτικών που μετέρχονται συχνότατα οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων έναντι των αντισυναλλασσομένων τους.