Κατόπιν σχετικής μήνυσης της πρώην συζύγου του, ο εντολέας μας ,ο οποίος βρισκόταν στην οικία της πρώην συζύγου του, προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο του, συνελήφθη με την αυτόφωρη διαδικασία, για παραβίαση των διατάξεων περί ενδοοικογενειακής βίας (αρ. 6 Ν. 3500/2006). Αφέθηκε ελεύθερος και του ασκήθηκε ποινική δίωξη. Ειδικότερα, φερόταν ότι τέλεσε απλή σωματική βλάβη εις βάρος της πρώην συζύγου του, χτυπώντας την με την πόρτα στο σώμα , προκαλώντας τις αμυχές.

Κατά τη διαδικασία επί του ακροατηρίου προσκομίσθηκε από την μηνύτρια και υποστηρίζουσα την κατηγορία, βεβαίωση δημόσιου νοσοκομείου, από το οποίο προέκυπτε η ύπαρξη εκδορών. Τους ίδιους ισχυρισμούς περί τέλεσης του ως άνω αδικήματος ανέπτυξε η μηνύτρια και ο μάρτυρας της. Από την πλευρά μας, κλητεύθηκε ως μάρτυρας, πρόσωπο με ειδικές γνώσεις κατά το άρθρο 203 ΚΠΔ και ειδικότερα ιατρός με ειδικότητα στην ιατροδικαστική.

Κατά την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι το ως άνω έγγραφο δεν πληροί τις προϋποθέσεις μια ιατροδικαστικής γνωμάτευσης, καθώς δεν προέκυψε με σαφήνεια ο χρόνος, ο τρόπος και ο τόπος τέλεσης και το πλήθος των εκδορών. Επιπλέον, από την κατάθεση των μαρτύρων και κυρίως από την κατάθεση του μάρτυρα με ειδικές γνώσεις προέκυψε ότι οι εκδορές, δεν θα μπορούσαν να επέλθουν με τον τρόπο που κατηγορούνταν ο εντολέας μας. Θέση της υπεράσπισης ήταν ότι ο φερόμενος τρόπος τέλεσης και οι φερόμενες βλάβες δεν τελούν σε σχέση αιτίου αιτιατού, όπως αποδεικνύεται ευχερώς από τα πορίσματα της ιατροδικαστικής επιστήμης. Ως εκ τούτου, το δικαστήριο δεν πείσθηκε για την πλήρωση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του ως άνω αδικήματος και κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο, απαλλάσσοντάς τον από κάθε κατηγορία.