Απόφαση 25/2022 Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά περί Ακύρωσης Διαταγής Πληρωμής λόγω καταχρηστικής συμπεριφοράς της τράπεζας που συνίστατο στην καταγγελίας της δανειακής σύμβασης και τη μη τήρηση του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών ενώ είχε δημιουργηθεί η πεποίθηση στον δανειολήπτη ότι θα ρυθμιστεί το δάνειο του.
yiannatsis2023-11-28T11:29:50+00:00Δημοσιεύτηκε η υπ’ αριθμ. 25/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά περί ακύρωσης διαταγής πληρωμής, λόγω καταχρηστικής καταγγελίας της σύμβασης δανείου από την τράπεζα. Ειδικότερα, ο εντολέας μας κατόπιν της θέσεως της τράπεζας σε ειδική εκκαθάριση προέβει σε άτακτες καταβολές των ληξιπρόθεσμων οφειλών του τις οποίες σταμάτησε λόγω της επισφαλούς καταβολής τους. Ακολούθως κατόπιν επικοινωνίας με τους υπαλλήλους της και μετά την αποστολή προς αξιολόγηση όλων των οικονομικών του στοιχείων, έλαβε πρόταση ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων δανειακών του οφειλών την οποία και αποδέχθηκε αναμένοντας να του εξηγηθεί ο τρόπος εξυπηρέτησης των οφειλών του βάσει ορισμένου μηνιαίου δοσολογίου. Ωστόσο, οι εκπρόσωποι της τράπεζας τον ενημέρωσαν ότι η πρότασή τους δεν ήταν δεσμευτική λόγω μη έγκρισης της από τα εγκριτικά κλιμάκια της τράπεζας και κατά τούτο ότι θα έπρεπε εκ νέου να αποστείλει τα οικονομικά του στοιχεία προς αξιολόγηση και επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Ο δανειολήπτης το έπραξε και κατόπιν του ζητήθηκε να καταθέσει ορισμένη προκαταβολή προκειμένου να εκκινήσουν εκ νέου διαπραγματεύσεις για την ρύθμιση των οφειλών του. Πλην όμως, όταν ο δανειολήπτης αντέτεινε ότι ήδη είχε συμφωνήσει στην προγενέστερη πρόταση τους και θεωρούσε αυτή ισχύουσα, η τράπεζα προέβη στην καταγγελία των δανειακών του συμβάσεων χωρίς να προηγηθεί η διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών. Η απόφαση 25/2022 αναγνώρισε ότι η τράπεζα αιτήθηκε και πέτυχε την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής διαψεύδοντας κάθε εύλογη προσδοκία του δανειολήπτη ότι είχε πετύχει δια της αποδοχής της προτάσεως της τράπεζας την ρύθμιση του δανείου του. Επιπλέον δέχθηκε ότι η όποια καθυστέρηση στην επίτευξη λύσης ρύθμισης οφειλόταν αποκλειστικά και μόνο στην αδικαιολόγητη αδράνεια ανταπόκρισης της τράπεζας στις οχλήσεις του ανακόπτοντος χωρίς αυτή να παράσχει οποιαδήποτε ρητή απάντηση, αφήνοντας τον μάταια να αναμένει το δοσολόγιο για την έναρξη των καταβολών των δόσεων του δανείου του με βάση την πρόταση της. Κατά τούτo, ακύρωσε την διαταγή πληρωμής. Δυνάμει δε αυτών των παραδοχών του Δικαστηρίου, η τράπεζα δεν μπορεί να προβεί σε έκδοση νέας διαταγής πληρωμής καθώς υπαρχούσης της ήδη καταχρηστικής συμπεριφοράς της αν το πράξει ο δανειολήπτης θα μπορέσει να πετύχει την ακύρωση και της νέας τυχόν διαταγής πληρωμής