Αύγουστος 2023 – Επιτυχής υποστήριξη απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία είχε καθορισθεί συνεπιμέλεια των τέκνων
Υπ’ αριθ. 4677/2023 Απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών -Απόρριψη αίτησης ανάκλησης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία είχε καθορισθεί συνεπιμέλεια των τέκνων και είχε προσδιοριστεί ως τόπος κατοικίας αυτών, η κατοικία του πατέρα. Απόρριψη και της συνεκδικασθείσας μετ’ αυτής αίτησης προσωρινής ρύθμισης κατάστασης σχετικά με ζητήματα εκπαίδευσης του τέκνου.
Αρχικώς, κατόπιν αίτησης του εντολέας μας, καθορίσθηκε συνεπιμέλεια των τέκνων και προσδιορίστηκε ως τόπος κατοικίας αυτών, η κατοικία του πατέρα, ενώ μέχρι τότε η επιμέλεια αυτών ανήκε στην μητέρα, με την οποία και διέμεναν. Εν συνεχεία, η αιτούσα μητέρα τους, άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με αυτοτελές αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής σχετικά με την επικοινωνία της με τα τέκνα της, με το μοντέλο της εναλλασσόμενης κατοικίας, άλλως και επικουρικώς με διευρυμένη επικοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, ως προς το αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, η επικοινωνία με τα τέκνα της, καθορίσθηκε βάσει του προτεινόμενου από τον πατέρα προγράμματος, καθώς πιθανολογήθηκε ότι αυτό εξυπηρετεί το πρόγραμμα των τέκνων, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών μας και απορριπτόμενων των ισχυρισμών της αντιδίκου.
Εν συνεχεία, η αντίδικος προ της συζητήσεως της αίτησης της, παραιτήθηκε αυτής και άσκησε αίτηση ανάκλησης της απόφασης με αυτοτελές αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, αιτούμενη την επιμέλεια των τέκνων της, άλλως και επικουρικώς συνεπιμέλεια με τη μορφή της εναλλασσόμενης κατοικίας, άλλως και επικουρικώς διευρυμένης επικοινωνίας, λόγω νέων δήθεν πραγματικών περιστατικών, συνιστάμενα σε δήθεν αποξένωση, αλλαγή διάθεσης των τέκνων και κόπωση εξαιτίας της μεταβολής της κατοικίας, αλλά και λόγω νομικών πλημμελειών της απόφασης. Ως προς το αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, παρά τους ισχυρισμούς της, το Δικαστήριο ρύθμισε εκ νέου την επικοινωνία της με τα τέκνα της, βάσει του προτεινόμενου από τον πατέρα επικοινωνία. Ομοίως, έγινε και επί της νέας αίτησης Προσωρινής Διαταγής, επί της έδρας.
Περαιτέρω, λίγες ημέρες προ της συζητήσεως της υπό κρίση αίτησης, ασκήθηκε αίτηση προσωρινής ρύθμισης κατάστασης, σχετικά με ζήτημα γονικής μέριμνας, λόγω της διαφωνίας των γονέων και ειδικότερα με αίτημα την εγγραφή του μικρότερου τέκνου σε φροντιστήριο, προκειμένου να παρακολουθήσει μαθήματα, ώστε να συμμετάσχει σε εξετάσεις προτύπου σχολείου. Οι δυο αιτήσεις συνεκδικάσθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο απέρριψε εν μέρει την πρώτη αίτηση, απορρίπτοντας τα αιτήματα και τους ισχυρισμούς της αντιδίκου δεχόμενο το προτεινόμενο από τον πατέρα πρόγραμμα επικοινωνίας της μητέρας με τα τέκνα της και απέρριψε εν όλω τη δεύτερη αίτηση.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο δεχόμενο τους ισχυρισμούς μας, και αφού εκτίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα και έπειτα από επικοινωνία του Δικαστηρίου με τα τέκνα κατόπιν δικού μας αιτήματος, πιθανολόγησε ότι οι ισχυρισμοί της σχετικά με λανθασμένη αξιολόγηση αποδεικτικών μέσων από την μεταρρυθμιστέα απόφαση, δεν συνιστούν μεταβολή συνθηκών αλλά νομικές πλημμέλειες της απόφασης, οι οποίες δεν μπορούν να προβληθούν παραδεκτά σύμφωνα με το αρ. 696 παρ. 3, καθώς και ότι οι ισχυρισμοί που εμπεριέχονται στην υπό κρίση αίτηση, συνιστούν ισχυρισμούς που είχαν προβληθεί και στην προγενέστερη αίτηση, αλλά και στο σημείωμα της αντιδίκου ως προς την άρνηση της αίτησης του πατέρα και συνεπώς, δεν αποτελούν νέους ισχυρισμούς που συνιστούν μεταβολή συνθηκών. Περαιτέρω, σε σχέση με ισχυρισμούς που προτάθηκαν στην δεύτερη αίτηση, πιθανολογήθηκε ότι προτείνονται απαραδέκτως, καθότι δεν περιλαμβάνονται στο δικόγραφο της ανακλητικής αίτησης.
Επιπροσθέτως, ισχυρισμοί της αιτούσας κρίθηκαν και ως ουσία αβάσιμοι. Ειδικότερα, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί αποξένωσης των τέκνων οφειλόμενη σε ενέργειες του πατέρα, καθώς πιθανολογήθηκε ότι η σχέση της αιτούσας με τα τέκνα της οφείλεται σε δικές της ενέργειες και παραλείψεις, καθώς και ότι τα τέκνα έχουν δημιουργήσει αβίαστα και ανεμπόδιστα έναν ιδιαίτερο δεσμό με τον πατέρα τους, λόγω της σχέσης που έχει εγκαθιδρύσει μαζί τους. Αντίστοιχα, απορρίφθηκαν και οι ισχυρισμοί της αιτούσας, περί της μεταβολής των σχολικών επιδόσεων των τέκνων, καθώς πρόκυπτε η αναλήθεια αυτών από τους βαθμούς των τέκνων . Ομοίως απορρίφθηκαν ως ουσία αβάσιμοι και οι ισχυρισμοί της αιτούσας περί καταχρηστικής άσκησης της επιμέλειας, λόγω δήθεν άρνησης επικοινωνίας όταν τα παιδιά ήταν άρρωστα. Τέλος, οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν στη δεύτερη αίτηση, πιθανολογήθηκαν ως καταχρηστική, με αποκλειστικό σκοπό να στηρίξει η αιτούσα δήθεν νέα πραγματικά περιστατικά, πλην απαραδέκτως. Τέλος, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούμενη επικοινωνία από την αιτούσα, δεν εξυπηρετεί το συμφέρον των τέκνων, καθώς θα διαταραχθεί η καθημερινότητά τους. Κατ’ επέκταση, πιθανολογήθηκε και ότι δεν συντρέχει λόγος ανάκλησης της προγενέστερης απόφασης. Σε σχέση με την δεύτερη αίτηση, το αίτημα της αντιδίκου απορρίφθηκε και ως ουσία αβάσιμο, αφού πιθανολογήθηκε ότι προκύπτουν αιτιολογημένα οι λόγοι διαφωνίας του πατέρα και ότι οι λόγοι αυτοί, οι οποίοι πιθανολογήθηκαν ως βάσιμοι, ήταν εύλογοι και συμβάδιζαν με το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.