Ιούνιος 2023 – Ακύρωση Πλειστηριασμού – Υπ’ αριθμ. 86ΕΙΔ/2023 απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου – ακύρωση κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου στην Πάρο

Ακύρωση Πλειστηριασμού ακινήτου εντολέα μας επετεύχθη με την υπ’ αριθ. 86ΕΙΔ/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου. Πιο συγκεκριμένα, διατάσσεται ακύρωση της κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου στην Πάρο εντολέα μας και συνεπώς δεν θα τεθεί σε πλειστηριασμό.

Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι το δικαίωμα της εταιρείας διαχείρισης να επισπεύσει αναγκαστική εκτέλεση με την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό ακινήτου ασκείται καταχρηστικά κατ’ άρθρο 281 ΑΚ λόγω παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Ειδικότερα, δέχθηκε ότι τα καταδιωκτικά μέτρα που έχουν επισπευσθεί από την εταιρεία διαχείρισης δεν έχουν περιοριστεί στο αναγκαίο μέτρο και βρίσκονται σε δυσαναλογία με το επιδικαζόμενο με τη Διαταγή Πληρωμής ποσό, το οποίο προβλέπεται ότι θα καλυφθεί μετά βεβαιότητας από τα υπόλοιπα καταδιωκτικά μέτρα. Πιο συγκεκριμένα, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι η εταιρεία διαχείρισης: α) έχει κατασχέσει και προγραμματίσει πλειστηριασμό σε τρία ακόμα ακίνητα της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας και των εγγυητών, στα οποία διαθέτει προσημείωση α’ τάξης ή είναι ελεύθερα βαρών β) έχει επιβάλει κατάσχεση στους τραπεζικούς λογαριασμούς της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας και των εγγυητών δεσμεύοντας ποσά και γ) έχει επισπεύσει την αναγκαστική εκποίηση ομολόγων που διαθέτει η εταιρεία, επί των οποίων μάλιστα έχει συστήσει ενέχυρο και η πραγματική αξία των οποίων ανέρχεται σε σημαντικό μέρος του ποσού της απαίτησης, οπότε η επίδικη κατάσχεση υπερβαίνει τα ανεκτά όρια θυσίας του οφειλέτη.

Το Δικαστήριο δέχθηκε επί λέξει ότι: «(…)ενώ με βάση τον εκτελεστό τίτλο επιτάσσεται η πρωτοφειλέτρια εταιρεία και οι εγγυητές να καταβάλλουν το ποσό των 307.678,00, η δε κατάσχεση έγινε για το ποσό των 50.000€, (…), έχουν επισπευσθεί καταδιωκτικά μέτρα εις βάρος τους για την είσπραξη ποσού πολύ μεγαλύτερου από την επιτασσόμενη με την υπ’ αριθ. ….. Διαταγή Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απαίτηση και ως εκ τούτου προκύπτει ότι υφίσταται προφανής δυσαναλογία μεταξύ των πράξεων εκτέλεσης (…) και του επιδικαζόμενου με την προαναφερόμενη διαταγή πληρωμής ποσού. (…) Όπως αποδείχθηκε, η ικανοποίηση της απαίτησης της καθ’ ης θα είναι εφικτή λόγω της επιβολής των λοιπών καταδιωκτικών μέτρων που έχει ήδη επισπεύσει εις βάρος της πρωτοφειλέτριας εταιρείας και των εγγυητών, η δε κατάσχεση, εκτός των άλλων περιουσιακών στοιχείων, και του επίδικου ακινήτου αποτελεί μέτρο εξαιρετικής σκληρότητας για τον συγκεκριμένο οφειλέτη, το οποίο υπερβαίνει τα ανεκτά όρια της θυσίας του, ενώ ταυτόχρονα η απαίτηση που εκτελείται θα ικανοποιηθεί μετά βεβαιότητας πλήρως από τα λοιπά καταδιωκτικά μέτρα που έχουν ληφθεί δυνάμει του αυτού εκτελεστού τίτλου (…) και συνεπώς καθίσταται έκδηλη η μεγάλη δυσαναλογία μεταξύ του μέσου εκτελέσεως και του σκοπού για τον οποίο επιβάλλεται  (…) συνεπάγεται δε ιδιαιτέρως επαχθείς για αυτόν συνέπειες».