Ο Μικρέμπορος ως υπερχρεωμένο φυσικό πρόσωπο

Δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών του βάσει του ν. 3869/2010 («Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις»)

Κυριακή Παππά, Δικηγόρος

Ο νόμος 3869/2010 αφορά μόνο μη εμπόρους φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα και της προέλευσης του χρέους.

Ωστόσο, χρέη που προέρχονται από περιορισμένη σε έκταση επαγγελματική δραστηριότητα, που δεν προσδίδει στον οφειλέτη την εμπορική ιδιότητα, μπορούν να υπαχθούν στη διαδικασία του νόμου. Πραγματικά, για να θεωρηθεί μια δραστηριότητα εμπορική πρέπει να έχει αξιόλογη έκταση, δηλαδή να ασκείται με αξιόλογη οργάνωση. Αν η δραστηριότητα δεν έχει σημαντική έκταση ή οργάνωση, ακόμα κι αν έχει αντικείμενο εμπορικό, δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπορική κατά τις σύγχρονες αντιλήψεις και να προσδώσει την ιδιότητα του εμπόρου σε αυτόν που την ασκεί.

Παραδοσιακά η νομολογία και η θεωρία αφήνουν έξω από το εμπορικό δίκαιο τους μικρεμπόρους, μικροεπιτηδευματίες και μικρομεταπράτες, τους τεχνίτες κλπ, εφόσον οι δραστηριότητες τους ασκούνται σε έκταση που δεν υπερβαίνει όρια της ατομικής προσπάθειας για βιοπορισμό.

Τα πρόσωπα αυτά δεν είναι έμποροι, αλλά ελεύθεροι εργάτες ή τεχνίτες και το εισόδημα που πορίζονται αποτελεί αμοιβή της προσωπικής εργασίας τους, είναι προϊόν του μόχθου τους. Τούτο μπορεί να συμβαίνει ακόμα και όταν την δραστηριότητά τους την ασκούν με τη συνεργασία των μελών της οικογενείας τους ή και μη την βοήθεια μερικών μαθητευομένων ή ενός υπαλλήλου.

Νομολογιακά παραδείγματα μικρεμπόρων:

Ο ηλεκτροτεχνίτης, ο πλανόδιος οπωροπώλης, ο πλανόδιος έμπορος ειδών ρουχισμού, ο μικροβιοτέχνης κουβερτών, ο επιδιορθωτής ποικίλων σκευών, ο μικρομεταφορέας, αλλά και ο εκτελωνιστής με ένα γραφείο και έναν υπάλληλο.

Προσοχή: Ο ειρηνοδίκης είναι αυτός που θα αποφασίσει για τη συνδρομή της ιδιότητας του μικρεμπόρου για να εντάξει ή όχι τον αιτούντα στα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα που μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους κατά τις ευεργετικές διατάξεις του ν. 3869/2010.