Σεπτέμβριος 2023 – Τελεσίδικη ακύρωση διαταγής πληρωμής ποσού 100.000,00€ λόγω καταχρηστικότητας
Τελεσίδικη ακύρωση διαταγής πληρωμής λόγω καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της τράπεζας να καταγγείλει την δανειακή σύμβαση χωρίς να τηρήσει τις διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών ενώ είχε δημιουργηθεί η πεποίθηση στον δανειολήπτη ότι θα ρυθμιστεί το δάνειο του.
Εκδόθηκε πρόσφατα η υπ’ αριθμ. 431/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, η οποία αφού εξέτασε την έφεση της αντιδίκου ειδικής εκκαθαρίστριας, απέρριψε κατ’ ουσίαν αυτήν, επικυρώνοντας την πρωτόδικη υπ’ αριθμ. 25/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία είχε ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής της αντιδίκου εις βάρος του εντολέα μας.
Ειδικότερα, η πρωτόδικη απόφαση, αποδεχόμενη την νομική και ουσιαστική βασιμότητα του σχετικού λόγου ανακοπής μας, είχε ακυρώσει την διαταγή πληρωμής λόγω καταχρηστικής καταγγελίας της σύμβασης δανείου από την ειδική εκκαθαρίστρια. Πιο συγκεκριμένα, ο εντολέας μας κατόπιν της θέσεως της τράπεζας σε ειδική εκκαθάριση, επιθυμώντας την ρύθμιση του δανείου του, επικοινώνησε με τους υπαλλήλους της αντιδίκου και μετά την αποστολή προς αξιολόγηση όλων των οικονομικών του στοιχείων, του απεστάλη έγγραφο πρόσθετης πράξης ρύθμισης της σύμβασης προς υπογραφή. Αφού κατέβαλε προκαταβολή για την επικείμενη ρύθμιση της οφειλής τους και απέστειλε υπογεγραμμένο το ως άνω έγγραφο και ανέμενε να του αποσταλεί μηνιαίο δοσολόγιο, εκ των υστέρων ενημερώθηκε ότι το έγγραφο που του απεστάλη δεν ήταν δεσμευτικό και ότι έπρεπε να εγκριθεί από τα εγκριτικά κλιμάκια της ειδικής εκκαθαρίστριας. Ενώ ο εντολέας μας ανέμενε την σύναψη της σύμβασης ρύθμισης της οφειλής του, η αντίδικος όλως αντιφατικά σε σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά της, προέβη στην καταγγελία της δανειακής σύμβασης χωρίς να προηγηθεί η διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών.
Το Εφετείο απέρριψε τον πρώτο λόγο έφεσης της αντιδίκου με τον οποίο διατεινόταν ότι κατά κακή εκτίμηση των αποδείξεων και κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου κρίθηκε καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας της σύμβασης. Ειδικότερα, σύμφωνα με το σκεπτικό της εφετειακής απόφασης, αποδείχθηκε ότι η ειδική εκκαθαρίστρια σε πλήρη αντίθεση με την εντύπωση που είχε προκαλέσει στον δανειολήπτη, ο οποίος ανέμενε την σύναψη σύμβασης ρύθμισης της οφειλής του, προέβη στην καταγγελία της δανειακής σύμβασης, πριν την ολοκλήρωση της Διαδικασίας Επίλυσης Καθυστερήσεων. Η αντιφατική συμπεριφορά της ειδικής εκκαθαρίστριας σε συνδυασμό με την πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε στο μεσοδιάστημα, δημιούργησε στον εντολέα μας την εύλογη πεποίθηση ότι η αντίδικος δεν θα προέβαινε στην καταγγελία της δανειακής σύμβασης πριν την ολοκλήρωση των σταδίων της Διαδικασίας Επίλυσης Καθυστερήσεων, λόγω σύγκλησης των απόψεων των μερών για την ρύθμιση της οφειλής του, με αποτέλεσμα η πρόωρη εκ μέρους της άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας της δανειακής σύμβασης να προκαλεί επαχθείς συνέπειες στον οφειλέτη και να καθιστά μη ανεκτή την άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Επομένως, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς έκρινε ως νόμιμο και ουσιαστικά βάσιμο τον οικείο λόγο ανακοπής, σύμφωνα με τον οποίο τυγχάνει ακυρωτέα η διαταγή πληρωμής λόγω έλλειψης των νόμιμων προϋποθέσεων για την έκδοσή της και δη του ληξιπρόθεσμου της οφειλής, διότι η από 12.07.2019 καταγγελία της δανειακής σύμβασης είναι καταχρηστική κατ’ άρθρο 281 ΑΚ, λόγω μη τήρησης εκ μέρους της ειδικής εκκαθαρίστριας της Διαδικασίας Επίλυσης Καθυστερήσεων που προβλέπεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών.
Επιπλέον, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε και τον δεύτερο λόγο έφεσης της αντιδίκου, δια του οποίου ισχυριζόταν ότι εφαλμένως κρίθηκε καταχρηστική η καταγγελία της σύμβασης εκ μέρους της, ενώ έπρεπε να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός της περί καταχρηστικής συμπεριφοράς του δανειολήπτη διότι δήθεν γνώριζε ότι δεν έχει συναφθεί καμία σύμβαση ρύθμισης, ως απαράδεκτο κατ’ άρθρον 527 ΚΠολΔ, διότι ο επίμαχος ισχυρισμός δεν προτάθηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Με την απόφαση αυτή επετεύχθη η τελεσίδικη ακύρωση της Διαταγής Πληρωμής και η αποτελεσματική προστασία του καθ’ ου από τις ενέργειες της Τράπεζας.
Περισσότερα για τις καταχρηστικές πρακτικές των Τραπεζών και τον τρόπο άμυνας του καθ’ ου μπορείτε να βρείτε εδώ.