Δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθ. 7/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή πτωχευτικής ανάκλησης της εντολέως μας ως πτωχευτικής πιστώτριας. Δυνάμει της εν λόγω απόφασης, ανακλήθηκε η μεταβίβαση οριζόντιας ιδιοκτησίας, στην οποία προέβη ο οφειλέτης της, ο οποίος ήταν εργολάβος και τόσο ο ίδιος όσο και η εταιρεία του έχουν κηρυχθεί πλέον σε κατάσταση πτώχευσης. Ειδικότερα, στην συγκεκριμένη υπόθεση, παρότι η εντολέας μας είχε καταβάλει στον εν λόγω εργολάβο το σύνολο του τιμήματος, προκειμένου να αγοράσει δύο οριζόντιες ιδιοκτησίες, εκείνος μεταβίβασε την μία εξ αυτών σε μία εταιρεία προς πληρωμή ληξιπρόθεσμης οφειλής του. Το Δικαστήριο, ωστόσο, έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς μας ότι η συγκεκριμένη μεταβίβαση, η οποία έλαβε χώρα εντός της ύποπτης περιόδου, αποτέλεσε ανώμαλη πληρωμή ληξιπρόθεσμου χρέους της πτωχεύσασας εταιρείας (αφού αντί για καταβολή μετρητών μεταβιβάστηκε η οριζόντια ιδιοκτησία) και υπάγεται στις πράξεις υποχρεωτικής ανάκλησης που προβλέπονται στον Πτωχευτικό μας Κώδικα. Διέταξε συνεπώς την ανάκληση της εν λόγω μεταβίβασης, ώστε να μπορέσει, στη συνέχεια, η συγκεκριμένη οριζόντια ιδιοκτησία να καταλήξει στην πτωχευτική περιουσία και να καταστεί εφικτή η ικανοποίηση της εντολέως μας.
Παράλληλα, η εντολέας μας κινήθηκε και σε ποινικό επίπεδο εναντίον του συγκεκριμένου εργολάβου, ο οποίος με την υπ’ αριθ. 337/2022 απόφαση του Β’ Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων καταδικάστηκε για κακουργηματική απάτη σε ποινή κάθειρξης επτά ετών (με συνολική ζημία της παθούσας ύψους 1.005.000 ευρώ), απορριφθείσης της σχετικής έφεσής του.