Μάρτιος 2024 – Δικαστική αναγνώριση ακυρότητας καταγγελίας δανειακών συμβάσεων συνολικού ποσού φερόμενης οφειλής 3.800.000,00€
Ή, αλλιώς, πώς η μάχη εντός των δικαστικών αιθουσών προλειαίνει αποτελεσματικά το έδαφος για την υπογραφή βιώσιμης ρύθμισης υπέρογκων οφειλών.
Αλεξάνδρα Γιάκη, Διαχειρίστρια Εταίρος
Σταύρος Θεοδωρόπουλος, Εταίρος
Αναστασία Κολοκυθά, Δικηγόρος
Περίληψη: Με τις από 08.03.2024 Προσωρινές Διαταγές του Πρωτοδικείου Αθηνών αναγνωρίστηκε η ακυρότητα των κοινοποιηθεισών από εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων καταγγελιών συμβάσεων δανείου, συνολικού ποσού φερόμενης οφειλής ύψους 3.800.000,00€. Οι Διαταγές αυτές έρχονται σε συνέχεια άμεσης και δέουσας υποστήριξης των συμφερόντων της εντολέως επιχείρησης και έχουν ως αποτέλεσμα την εξισορρόπηση της διαπραγματευτικής ισχύος δανειστή και οφειλέτη.
Πιο συγκεκριμένα, εντολέας/παραγωγική επιχείρηση είχε συνάψει συμβάσεις δανεισμού με Τραπεζικό Ίδρυμα κατά τη δεκαετία του 2000. Ο δανεισμός εξυπηρετούντο μετά κόπων κατά τη δεκαετία της κρίσης, ενώ η οφειλέτρια διαρκώς προσπαθούσε για βιώσιμη ρύθμιση. Οι προσπάθειες αυτές εντάθηκαν το 2020, με την καταβολή μεγάλου ποσού έναντι εκκίνησης συνομιλιών για οριστική ρύθμιση και την εκπόνηση σχετικά Επιχειρηματικού Σχεδίου. Ωστόσο, η αδράνεια της Εταιρείας Διαχείρισης ήταν χαρακτηριστική. Καίτοι, δηλαδή, η φερόμενη οφειλέτρια ανταποκρινόταν σε κάθε αίτημα της φερόμενης εκπροσώπου της δανείστριας, κοινοποιούσε οικονομικά στοιχεία, εκπονούσε εκ νέου επιχειρηματικά σχέδια, υπέβαλλε βελτιωμένες προτάσεις, εν τούτοις, ουδέποτε έλαβε συγκεκριμένη πρόταση ρύθμισης και εξόφλησης της οφειλής. Αντιθέτως, η οφειλέτρια υπέβαλε από μέρους της προτάσεις, βάσει των στοιχείων και των προσδοκιών που κοινοποιούσε.
Αρχές του τρέχοντος έτους, και ενώ η οφειλέτρια είχε εξασφαλίσει δανεισμό προς εφάπαξ εξόφληση της οφειλής (κατόπιν ρύθμισης αυτής, σύμφωνα με πρόταση της, που ενσωματωνόταν σε νέο Επιχειρηματικό Σχέδιο, το τρίτο κατά σειρά από το 2020, εκδοθέν από επιφανή εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων) και εν αναμονή επί της ουσίας συζήτησης των προτεινόμενων, η Εταιρεία Διαχείρισης κοινοποίησε καταγγελία των ίδιων συμβάσεων δανείου, αναφορικά με τις οποίες ήταν ενεργή προσπάθεια ρύθμισης.
Η μονομερής αυτή ενέργεια κατ’ αρχήν θα οδηγούσε σε αποτυχία των από κοινού προσπαθειών εξεύρεσης λύσεων και θα έφερνε την επιχείρηση σε δυσμενή θέση, αφενός διότι ο δανειστής προετοιμάζεται εμπράκτως για την εκκίνηση μέσων αναγκαστικής εκτέλεσης (και άρα διεκδίκησης του συνόλου της φερόμενης οφειλής), αφετέρου διότι η καταγγελία γνωστοποιείται στην αγορά και αμαυρώνεται η φερεγγυότητά της φερόμενης οφειλέτριας (με μείζονα κίνδυνο να “κλείσουν” ενεργές γραμμές τραπεζικής και θεσμικής χρηματοδότησης). Η τελευταία αυτή επισήμανση καταδεικνύει και τον πραγματικό κίνδυνο της επιχείρησης, ήτοι να καταστεί από παραγωγική και αναπτυσσόμενη σε σφόδρα ζημιογόνα και ένα βήμα πριν την πτώχευση.
Παράλληλα, λοιπόν, με τις εξωδικαστικές προσπάθειες ρύθμισης, η επιχείρηση έπρεπε να ενεργήσει άμεσα και ενώπιον της Δικαιοσύνης, ώστε να ανασταλεί ή μονομερής ενέργεια της δανείστριας και να “αναγκαστεί” να επιστρέψει ουσιαστικά στο τραπέζι των συζητήσεων. Αμελλητί κοινοποιήθηκε εξωδίκως απόκρουση των εξώδικων καταγγελιών και ασκήθηκαν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων με αίτημα την αναγνώριση της ακυρότητας των κοινοποιηθεισών καταγγελιών. Δικάσιμος προσωρινής διαταγής ορίστηκε η 07.03.2024. Ωστόσο, η Εταιρεία Διαχείρισης σε μία παρελκυστική ενέργεια να καταστήσει την εν λόγω δικάσιμο άνευ αντικειμένου, κοινοποίησε εκ νέου, στις 05.03.2024 νέες καταγγελίες. Με άμεση ενέργεια καταφέραμε στις 06.03.2024 να καταθέσουμε νέες αιτήσεις παροχής δικαστικής προστασίας, με τις οποίες ζητούσαμε αναγνώριση της ακυρότητας και των δεύτερων χρονικά καταγγελιών. Καταφέραμε επίσης να προσδιοριστεί η δικάσιμος για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο, δηλ. στις 07.03.2024.
Κατά τη συζήτηση της προσωρινής στις 07.03.2024 εκθέσαμε στο Δικαστή συνοπτικά και εύληπτα αφενός τις νομικές πλημμέλειες της καταγγελίας (αναφορικά ιδίως με τη νομιμοποίηση), αφετέρου το πλούσιο ιστορικό διαπραγματεύσεων, το οποίο θεμελιώνει νομικά και ουσιαστικά την καταχρηστικότητα των καταγγελιών εκ μέρους της αντιδίκου και ως εκ τούτου την ακυρότητά τους. Η παράστασή μας συνοδεύτηκε από εύστοχη επίδειξη των κατάλληλων αποδείξεων που με τρόπο άμεσο θεμελίωναν τους ισχυρισμούς μας.
Στις 08.03.2024 εκδόθηκε η Προσωρινή Διαταγή με την οποία γίνονταν δεκτά τα αιτήματά μας. Στην πραγματικότητα, όμως, η νίκη αυτή δεν αφορά μόνο τις συγκεκριμένες μονομερείς πράξεις (καταγγελίες) της εταιρείας Διαχείρισης. Αποτελούν την άμεση και αποτελεσματική ενέργεια της οφειλέτριας προς υπεράσπιση των νομίμων συμφερόντων της. Τίθεται φραγμός στις μονομερείς ενέργειες του δανειστή, με τις οποίες ο τελευταίος επιχείρησε να διεκδικήσει μονομερώς όσα ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι του οφείλονται, καθιστώντας ταυτόχρονα χρόνια επικοινωνιών και διαπραγματεύσεων άνευ ουσίας για τον οφειλέτη (αλλά ιδιαιτέρως επικερδή για τον ίδιο, αφού οι τόκοι λογίζονταν και προστίθεντο στην φερόμενη οφειλή). Μοναδικός δρόμος πλέον απομένει η επιστροφή του δανειστή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Για τη συμβολή του δικαστικού αγώνα στην υπογραφή βιώσιμων ρυθμίσεων, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ – ενώ για την καταχρηστικότητα ως νομική βάση ακύρωσης των ενεργειών των δανειστριών, εδώ και εδώ.